НЕВШЕХИР (АА)
– Бехчет АЛКАН
Бесим Бадем (69) е изработувач на накит и украси од каменот оникс од подрачјето на Хаџибекташ во турската област Невшехир, пишува Анадолу.
Каменорезецот Бадем, кој во средношколските денови почнал да работи во работилници за обработка на камен за да заработи џепарлак, повеќе од половина век продолжува со својата професија.
Бадем, кој камењата ги обработува во работилницата што се наоѓа во неговиот двор, произведува илјадници производи обработувајќи приближно 30 тони камен оникс годишно.
Тој ги намалува парчињата карпа со токмак и чекан, подготвувајќи ги за обработка во машината за сечење камен, а потоа со помош на струг од камењата прави ѓердани, белегии, плочки со имиња за маса и разни фигури.
За рачно изработените производи на Бадем има купувачи во продавниците за сувенири во областа и во различни градови.
– „Имавме големи проблеми околу наоѓањето чираци“
Каменорезецот Бесим Бадем за Анадолу (AA) изјави дека со овој занает почнал да се занимава на 13 години и продолжува со ист ентузијазам како првиот ден.
Посочувајќи дека купува оникс од различни области на Туркије во форма на карпести блокови и ги обработува претворајќи ги во ситни парчиња камен, Бадем раскажа: „Порано во Хаџибекташ имаше многу работилници за обработка на камен. Почнав на детска возраст и одев на училиште и работев во работилницата. Откако се вратив од војска, почнав сопствен бизнис. Стигнав до оваа возраст со мојата работа од која некогаш бев во загуба, а понекогаш бев во добивка.“
Бадем рече дека работел како мајстор-инструктор на курсот за јавно образование отворен од окружниот гувернер на Хаџибекташ од 2000 до 2015 година, а по затворањето на курсот, целото време го минува во својата работилница.
Наведувајќи се дека ќе продолжи да работи и покрај пензионирањето, Бадем рече: „Има една поговорка: ‘Кој ја презира својата работа, си врзува торба околу вратот.’ Заработив малку пари, но не се откажав од професијата. Заљубен сум во мојата професија и не се чувствувам добро доколку не дојдам во работилницата откако ќе се разбудам наутро. Доколку два дена шетам напразно, паѓам во депресија. Навикнат сум да го голтам правот од каменот.“
Тој предупреди дека неговиот занает ќе падне во заборав: „Имавме многу проблеми да најдеме чираци. Не сакаат да ја учат оваа професија бидејќи е напорна, правлива, се работи со земја и камен. Имав чираци што ги научив на работата, но откога заработија малку пари, се преориентираа кон други работи и ја напуштија.“
Извор: www.aa.com.tr
