Претседателот на Хрватска Зоран Милановиќ денес учествуваше на прославата на 35-годишнината од Тигрите, пренесува N1.
„Кога станува збор за 1991 година и низ што поминавте и постигнавте, тогаш тоа е единствена приказна и не постои никаде во Европа. Не се случило мала, но стара европска нација според државното право, хрватскиот народ и хрватската нација, да биде доведена во ситуација каде што мора да се брани, да не знае што ќе се случи утре и да не може да смета на ничија помош“, им рече денес претседателот на Републиката и врховен командант на вооружените сили на Република Хрватска Зоран Милановиќ на поранешните припадници на специјалните сили за задачи на Министерството за внатрешни работи – Ракитје на церемонијата по повод 35-годишнината од формирањето на таа единица позната како Тигри.
Централната церемонија се одржа пред Спомен-куќата на Тигрите во Ракитје, а во пригодното обраќање, претседателот Милановиќ рече дека „во 1991 година, Ракитје влезе во духовната и менталната мапа на хрватскиот народ како еден вид мала хрватска Спарта“.
„А вие, кои тргнавте оттука, сте хрватски Спартанци. Ја добивте војната во услови и околности што беа невозможни“, нагласи претседателот.
„Многу е потешко да се изгради армија отколку дипломатија“
„Вие се вооруживте и тие ве вооружија вас како што знаеја и можеа, по правило, нелегално од гледна точка на меѓународното право, но само можно од гледна точка на хрватскиот национален интерес и опстанок“, рече претседателот Милановиќ.
Тој додаде дека Хрватска како општество, национална рамка и како територија постои од 1945 година и дека имала сè освен демократски политички систем, армија и дипломатија, „и тие две работи, армијата и дипломатијата, се како две раце, тие ја комплетираат државата“.
„Без војска, никој не ве сфаќа сериозно. Без дипломатија, никој нема да ве слуша. Тие две работи мораа да се изградат, војската и дипломатијата, но војската е многу потешка за градење, и затоа вечна слава и благодарност до сите што се преселија оттука“, рече претседателот Милановиќ.
Велејќи дека во 1991 година „Европа не знаеше што ѝ се случува, тоа не го знае ни денес“, претседателот Милановиќ потсети дека „хрватското политичко раководство тогаш беше свесно каде сме и со кого си имаме работа“.
„Не го сметам признавањето за разбирање“
„Беше свесно дека си имаме работа со луѓе надвор од Хрватска кои можеби не се злонамерни, но не разбираат премногу, и свесни дека мора да се грижиме за себе, да дефинираме што е важно за нас. Истото важи и денес“, рече тој.
„Катастрофата не ни се заканува, не е директна, не е директна, не ја гледам, но времињата се магловити и оловни. И во Европа, на водечките позиции, според мене, има луѓе со помал капацитет отколку што беа во 1991 година. И дури и во 1991 година, тие немаа најдобро разбирање за тоа што се случуваше и немаа разбирање за нас. Не го сметам признавањето за разбирање. Беше наше право, како и правото на другите земји, вклучително и Палестина, да ги признаеме. Нема награда освен правото, оттаму почнува сè“, смета претседателот Милановиќ.
„Фасадата ќе се промени, но куќата ќе остане“
„Мислам дека и децата треба да дојдат тука, да научат како сè започнало од Ракитје кога станува збор за вооружена борба и отпор. И ние како политичка нација, во рамките на здравиот разум, разумот и единството, треба да бидеме рационални, но свесни дека ова е нашата земја.
Ние сме, пред сè, хрватската држава, и сето ова, сите тие сојузи за кои се боревме, работевме со години, сето тоа е прекрасна глазура и надградба. Фасадата ќе се промени, но куќата ќе остане. Оваа хрватска куќа останува и вие ја изградивте, ја регистриравте, ја основавте и ѝ го кренавте покривот. Благодарност до верните на татковината!“, заклучи претседателот Милановиќ во своето обраќање.
По формирањето на 4-та чета до средината на ноември 1990 година, единицата броеше 450 членови, а со формирањето на 5-та чета на почетокот на 1991 година, броеше 570 членови. Единицата за специјални задачи на МВР на Република Хрватска ја презеде улогата на центар за транзиција за обука и работеше заедно со Антитерористичката единица на МВР Лучко.
Се сетија на првите акции
Првата интервенција на Единицата за специјални задачи Ракитје беше во Пакрац кон крајот на декември 1990 година, а веќе на почетокот на јануари 1991 година, таа беше распоредена на одбранбени позиции во областа на Загреб. На почетокот на март 1991 година, имаше акција во Пакрац, каде што заедно со АТЈ Лучко, припадници на единицата од Ракитје воспоставија јавен ред и мир, а потоа и во Кутина, Новска и Јасеновац.
Во акцијата на Плитвице, позната како „Крвав Велигден“, на 31 март 1991 година, беше убиен Јосип Јовиќ, припадник на Единицата од Ракитје, воедно и првиот хрватски бранител кој загина во Татковинската војна. Заедно со нивните први искуства на бојното поле, припадниците на Единицата за специјални задачи на МВР Ракитје даваат поддршка во организацијата на други единици на МВР на Република Хрватска и организацијата на Корпусот на Националната гарда.
На неколку ветерани им беа доделени награди
Претседателот Милановиќ беше придружуван од Маријан Марековиќ, советник на претседателот за ветераните од Татковинската војна. По повод 35-годишнината од формирањето на Единицата за специјални задачи на Министерството за внатрешни работи – Ракитје, претседателот на Републиката и врховен командант на вооружените сили на Република Хрватска додели Орден на Никола Шубиќ Зрински за херојското дело на Марко Доганчиќ во Татковинската војна, а Иван Баго, Иван Биочиќ и Ренато Анџело Јерковиќ беа одликувани со Орден на хрватскиот трофил за посебни заслуги за Република Хрватска стекнати за време на војната.
Единицата за специјални задачи на Министерството за внатрешни работи на Република Хрватска е формирана на 5 ноември 1990 година во Ракитје во близина на Загреб и беше јадрото на формирањето на 1-та А бригада на Националната гарда, а подоцна и на 1-та гардиска бригада Тигри. Меѓу првите членови на Единицата за специјални задачи на МУП на Република Хрватска има околу осумдесет учесници на курсот „Прв хрватски полицаец“.
Извор: vecer.mk
