Џек Николсон не сакаше да оди на Оскарите. Беше 1976 година и тој беше номиниран за најдобар глумец во „Лет над кукавичјото гнездо“. Филмот на Милош Форман, кој ја слави својата 50-годишнина со нов кино живот на реставрирана копија на 13 и 16 јули, стана сензација – вториот филм со најголема заработка од 1975, веднаш зад „Ајкула“ – и доби девет номинации за Оскар.
Но, Николсон не се чувствуваше оптимистички. За пет години, тој веќе беше номиниран пет пати и изгуби пет пати. И му рече на својот продуцент, Мајкл Даглас, дека не може повторно да го помине тоа.
„Се сеќавам колку тешко морав да го убедувам Џек да дојде на церемонијата. Тој беше толку неволен, но го натеравме да дојде таму“, вели Даглас. „И потоа, секако, ги загубивме првите четири награди. Џек седеше точно пред мене, некако се навали назад и рече: ‘О, Мајки Ди, Мајки Ди, ти кажав, човече’. Јас само реков: ‘Издржи’“.
„Лет над кукавичјото гнездо“ ги освои „големите пет“ Оскари – за сценарио, режисер, актер, актерка и филм – првиот филм што го постигнал тоа по 41 година; – продуцентот Сол Зенц, актерите ек Николсон и Луиз Флечер и копродуцентот Мајкл Даглас со Оскарите во 1976. (Фото: АП)
Даглас, секако, беше во право. „Лет над кукавичјото гнездо“ ги освои „големите пет“ Оскари – за сценарио, режисер, актер, актерка и филм – првиот филм што го постигнал тоа по 41 година (по „Се случи една ноќ“, во 1934), а што само „Кога јагнињата ќе стигнат“ го постигнал оттогаш. Таа ноќ беше еден од многуте моменти одмазда на филмот што никој не сакал да го сними или дистрибуира, а кој буквално го издржа тестот на времето.
„Ова е мојата прва 50-годишнина“, рече Даглас. „Ова е првиот филм што некогаш сум го продуцирал. Да имаш филм што е толку траен, од кој луѓето добиваат многу, тоа е прекрасно чувство. Враќа многу прекрасни спомени.“
Филмската адаптација на контракултурниот роман на Кен Кејси беше клучен момент за Даглас, син на Холивуд кој беше заглавен во телевизијата и доби шанса за филм кога татко му, Кирк Даглас, му ги даде правата за книгата, а и за многу од тогаш непознатата екипа како Дени ДеВито и Кристофер Лојд.
ДеВито всушност беше првиот што официјално беше избран за улогата. Даглас, кој го познаваше речиси 10 години, го донесе Форман да го гледа како го игра Мартини на сцена.
„Милош рече: „Да! Дени! Одлично! Ќе игра!“, вели Даглас на својот најдобар чешки акцент. „Тоа беше голем момент за Дени. Но, секогаш знаев колку е талентиран.“
Иако темите на филмот се предизвикувачки, за разлика од многу од неговите современици од Новиот Холивуд, снимањето воопшто не беше мачно. Имаа свои тешки моменти (како што е одбивањето на Форман да ги прикажува дневните снимките со глумците) и посериозни маки (дознаа на половина од снимањето дека Вилијам Редфилд умира од леукемија), но во најголем дел беше забавно.
„Бевме многу сериозни во врска со работата, бидејќи Милош беше многу сериозен. И го имавме материјалот, делото на Кејси и почитта кон тоа. Не бевме несериозни во врска со тоа. Но, сепак се забавувавме“, рече ДеВито, смеејќи се.
ДеВито всушност беше првиот што официјално беше избран за улогата. Даглас, кој го познаваше речиси 10 години, го донесе Форман да го гледа како го игра Мартини на сцена. (Фото: АП)
Делумно тоа е затоа што снимаа на локација во вистинска државна болница во Салем, Орегон. Сите престојуваа во истиот мотел и наутро се качуваа во истиот автобус за да стигнат до снимањето. Ќе беше тешко да не се поврзат, а уште потешко ако не се поврзеа.
„Имаше целосна посветеност“, рече Даглас. „Тоа се случува кога не се враќаш дома навечер во своите животи. Првиот ден застанавме на ручек и го видов Џек како го турка послужавникот и излегува надвор на воздух. Реков: „Џек, добро ли си?“ Тој рече: „Кои се овие луѓе? Никој не излегува од ликот! Време е за ручек и сите се однесуваат исто!“
Не побивајќи ја поентата на Николсон, ДеВито се сеќава дека тој и глумците дури и прашале дали можат само да спијат во болница.
„Не ни дозволија“, рече ДеВито. „На катот над нас имаше некои сериозно растроени луѓе кои извршиле убиство.“
Филмот ќе игра повторно во кината на 13 јули и 16 јули. Станува збор за нова 4K реставрација од Филмската архива на Академијата и „Театро дела паче филмс“ со увод од Леонард Малтин.
Филмот ќе игра повторно во кината на 13 јули и 16 јули по нова 4K реставрација. (Фото: АП)
„Прекрасна копија и ме потсетува колку добар беше звукот“, рече Даглас.
ДеВито мисли дека „филмот се држи навистина одлично, бидејќи Милош навистина обрнуваше внимание на сите одлични работи во сценариото и приказната пред се“. ДеВито рече дека е богатство за да се биде дел од филмот – и тој продолжува да се гледа со своите стари пријатели, меѓу кои и Даглас, Лојд и, се разбира, Николсон, кој го играше протагонистот, Р.П. Мекмарфи.
Едно лице за кое Даглас мисли дека не добило соодветно внимание за неговиот придонес во „Летот над кукацичјото гнездо“ е продуцентот Сол Зенц, кој почина во 2014. Неговата музичка компанија, „Фантази рекордс“, која ја претставуваше групата „Криденс клирвотер ривајвал“, го финансираше потфатот кој започна со буџет од 1,6 милиони долари, а до крајот порасна на 4 милиони долари. Тој беше коцкар, рече Даглас, и тоа се исплатеше.
И какви и да биле нелагодите што постоеле помеѓу Даглас и татко му Кирк, кој го играше Р.П. Мекмарфи на Бродвеј и сонувал да го игра на филм, можеби биле претерани. На крајот на краиштата, ова беше важно за нивната врска.
„Мекмарфи е најдобрата улога што може да ја добие секој актер, а сега сум доволно далеку во мојата кариера за да разберам дека можеби имате четири, можеби пет добри улоги, навистина одлични улоги. Сигурен сум дека за татко ми оваа беше една од нив“, рече Даглас.
„Тоа што не можеш да ја изигра веројатно беше разочарувачки од една страна. Од друга страна, фактот дека неговиот син го нафрави филмот и филмот испадна толку добар? Фала му на Бога што филмот испадна добар. Ќе беше катастрофа ако не беше така.“
Даглас додаде: „Беше бајка од почеток до крај. Се сомневам дека нешто друго навистина се доближи до тоа. Дури и мојот Оскар за најдобар глумец години подоцна не го надмина тој момент што го имав многу рано во мојата кариера.“
ИЗВОР: sdk.mk
