Двегодишниот Оливер Стауб, момче за кое лекарите му рекле дека нема да преживее, но кое денес ги движи рацете, нозете и шири љубов кон сите околу него. Неговите родители, Лаура и Стефан, никогаш не ја изгубиле верата дека нивниот син повторно ќе дише, ќе зборува и ќе се смее. И биле во право, Оливер денес докажува дека волјата е посилна од која било дијагноза, објави Пипл.
Кога неврохирургот д-р Мохамед Бајдон од Универзитетот во Чикаго првпат ги видел снимките од повредите на двегодишниот Оливер Стауб по ужасна сообраќајна несреќа, не можел да им верува на своите очи.
„Ова дете е живо?“ прашал тој со неверица.
‘Рбетот на Оливер бил целосно отсечен, а коските му биле разделени на половина. Со други зборови, главата на момчето повеќе не била физички поврзана со неговото тело.
„Toa е повреда што го загрозува животот“, рече д-р Бајден. „И сепак, некако, преживеал.“
Ужасна несреќа
Трагедијата се случила на 17 април, додека Оливер бил во посета на семејството на неговата мајка во Мексико со своите родители и брат близнак. Нивното комбе било удрено од камион.
Мајката на Оливер, Лаура Стауб-Гарсија, претрпела тешки повреди на главата и скршена рака. Неговиот татко, Стефан, имал скршени ребра. Неговиот петгодишен брат, Себастијан, претрпел само гребнатинка, додека неговиот близнак, Џулијан, бил неповреден.
Оливер, кој седел во задниот ред, бил во несвест, главата му висела во неприродна положба, очите му биле полуотворени.
„Бев сигурен дека е мртов“, вели неговиот татко.
Неговата тетка, која патувала во автомобилот зад нив, веднаш му дала кардиопулмонална реанимација додека брзале кон најблиската болница. Оливер потоа бил префрлен со хеликоптер во болница во Мексико Сити.
„Сакавме да ги донираме неговите органи, подготвени за погреб, а потоа…“ Лекарите му рекле на семејството дека ситуацијата е безнадежна и ги прашале дали сакаат да ги донираат органите на Оливер.
„Одговорот беше лесен“, се сеќава Лаура. „Оливер секогаш беше најсреќното момче. Знаевме дека ќе биде среќен да му помогне на некој друг.“
Но, кога се вратија да се збогуваат – се случи чудо. Состојбата на Оливер неочекувано почна да се подобрува. Сепак, прогнозата беше мрачна:
„Рекоа дека никогаш повеќе нема да може да го помести своето тело“, вели Стефан.
Живот со нова шанса
Како што минуваа деновите, Оливер стануваше посилен. Неговите родители научија како да се грижат за него дома, но враќањето во Германија беше премногу ризично. Поради зголемените трошоци, ја продадоа својата куќа и останаа во Мексико, каде што живееја со родителите на Лаура.
„Отидовме на петнеделен одмор и никогаш не се вративме“, вели Стефан.
Оливер бил отпуштен од болница по 39 дена, носејќи јака и цевка за дишење. На пат кон дома, Лаура ја држеше неговата глава мирна – секое мрдање можеше да биде фатално.
„Докторот подоцна ни кажа дека дури и кивање можеше да го убие“, вели таа.
Потрага по чудо
Семејството не се откажало. Лаура го пронашла името на д-р Бајдон, експерт кој истражува третмани со матични клетки за повреди на ‘рбетниот мозок. Таа се обратила до него за помош.
„Тој рекол: „Не можам ништо да ветам. Ова е многу тежок случај. Но, можам да погледнам.“
Цената на транспортот и третманот во Чикаго надминала 300.000 долари. Семејството започнало кампања GoFundMe, но поголемиот дел од парите ги потрошило на специјална машина за дишење.
И потоа – неочекувана среќа. Нивната приказна ја слушнала Фондацијата Тони Крос, која им помага на децата со сериозни болести, и ги покрила сите трошоци за патувањето и операциите, во вредност од повеќе од милион долари.
Чудо во Чикаго
Во јули, д-р Бајден и неговиот тим извршиле две сложени операции – го поврзале черепот на Оливер со неговиот ‘рбет и го реконструирале оштетениот ‘рбетниот мозок.
„Само неколку дена подоцна, тој почна да ја движи десната рака“, вели д-р Бајден.
„Сите мислеле дека е рефлекс. Но, движењата станале посилни – ги движел прстите, стапалата, па дури и дишел без помош на машина.“
Лекарите беа шокирани
„Очекувавме неговиот врат да биде стабилен, а сега може да ги движи рацете, нозете, па дури и да почувствува кога треба да оди во тоалет. Тоа никогаш не е видено со ваква повреда“, вели д-р Бајден за списанието People.
Малиот борец кој го освојува светот
Денес, Оливер живее со своето семејство во Мексико, во изнајмена куќа во државата Мичоакан. Тој напредува секој ден.
„Ако сака нешто, го прави. Нема ништо што не може да го направи“, вели Лаура.
Момчето сака да носи очила за сонце, да ја пее својата омилена песна и да им испраќа бакнежи на кучињата од соседството. Неговиот Инстаграм, кој го води неговиот татко, сега има повеќе од 100.000 следбеници.
Наскоро, неговата јака ќе биде отстранета, а семејството се надева дека еден ден ќе може да дише без респиратор – па дури и да оди.
„Само Оливер знае колку далеку ќе оди“, вели Лаура. „Ако одлучи да оди, ќе оди. Уверена сум во тоа.“
Напролет, тие планираат да се вратат во Чикаго, каде што Оливер ќе учествува во испитување за третман со матични клетки. Д-р Бајдон вели:
„Нема гаранции. Но, Оливер досега нè поби во сѐ. Само небото е граница за него.“
Извор: vecer.mk
