Американската фотографка Дајана Дикмен, 27 години, ги фотографира нејзините родители како ја испраќаат.
Во свет опседнат со брзина, моментално задоволство и минливи трендови, нејзината работа служи како нежен потсетник за убавината на доследноста, упорноста и длабоките човечки врски.
Нејзиниот проект „Заминување и мавтање“ не е само серија фотографии, туку е визуелен дневник, хроника на љубовта и постојаноста што трае речиси три децении.
Сè започнало спонтано. Откако ги посетила своите родители, за време на разделбата од нив, Дикмен инстинктивно ја кренала камерата низ ретровизорот на нејзиниот автомобил.
View this post on Instagram
Зад неа, нејзините родители стоеле на влезот, мавтајќи за збогум.
Моментот бил фатен и се родил непланиран ритуал. Во следните 27 години, секој пат кога ќе заминела, Дајана го повторувала истиот чин, посегнувала по својата камера и ја снимала таа позната сцена.
Она што е најфасцинантно кај овој проект е неговата упорност. Во текот на 27 години, сè се променило. Сликите ни ги покажуваат промените на годишните времиња, од зимски пејзажи покриени со снег до бујното зеленило на пролетта.
Гледајќи ја серијата фотографии, се забележува како нејзините родители се менувале и старееле. Нивните движења станувале побавни, нивното држење на телото станува послабо, но едно нешто останува исто, нивното мавтање.
Се започнало во 1991 година со едноставна фотографија, наменета да ја ублажи тагата од заминувањето. Во 2009 година, нејзиниот татко повеќе не беше во кадарот – тој починал кратко по неговиот 91-ви роденден. Нејзината мајка го одржувала ритуалот жив, но нејзиното лице носело сè поголема тага со секој бран. До 2017 година, и неа ја немаше, оставајќи зад себе само сеќавање на тие гестови. По нејзиниот погреб, Дајана го фотографираше празниот куќен праг. Местото каде речиси три децении ги гледаше нејзините родители како ја испраќаат, за првпат, никој не беше таму да ѝ мавне.
View this post on Instagram
Тој едноставен, повторувачки чин е централната нишка што ги поврзува сите фотографии, трансформирајќи ги од обична колекција на слики во приказна за животот, љубовта и минувањето на времето.
Дајана Дикмен, со својата упорност, го претвори приватниот ритуал во универзална приказна.
Нејзините фотографии зборуваат за сите оние моменти што честопати ги земаме здраво за готово – за семејните собири, за тишината по збогувањето, за неизговорената надеж дека повторно ќе се видиме.
Делото „Заминување и мавтање“ нè учи дека вистинската убавина не е во спектакуларните настани, туку во малите, повторувачки дејства што ја сочинуваат суштината на нашите животи.
Овој проект е еден вид ода на трпението и вниманието.
На крајот на краиштата, тоа не е само приказна за мавтање на родителите. Тоа е приказна за сите нас, за нашите семејства, нашите спомени и едноставните ритуали што ги обликуваат нашите животи.
Тоа е, пред сè, сведоштво за минливата моќ на љубовта, која, без оглед на сè, останува непоколеблива.
Извор: kurir.mk
