Би-Би-Си Њуз
Целата приказна за тоа што точно предизвика пад на генералниот директор на Би-Би-Си и на извршната директорка на Би-Би-Си на редакцијата за вести веројатно ќе излезе на виделина.
Но, нешто од тоа, според мене, не се доведува во прашање: објаснувањето на Тим Дејви дека една од неговите главни причини за оставката била да го плати личниот данок на петгодишната работа, која, особено во претходната година, била предизвикувачка и полна со грешки.
Во електронската пошта за оставката упатена до вработените, тој напиша за „многу интензивните лични и професионални барања за извршување на оваа улога во текот на изминатите неколку години во овие бурни времиња“.
На човечко ниво, нема за што да се замери.
Но, има многу кои, можеби е разбирливо, имаат малку симпатии кон генералниот директор во заминување.
Тие истакнуваат дека работата е високо платена (така е), дека носи многу придобивки (носи) и дека имало премногу грешки за време на неговиот мандат.
Секој пат кога ќе се појавеше некоја приказна (во последно време: два документарци за Газа, настапот на рап дуото Боб Вилан на Гластонбери, а сега и лажна монтажа од говорот на Доналд Трамп во 2021 година), веднаш ми пишуваа пораки новинари надвор од Би-Би-Си.
Прашањето беше секогаш исто.
„Генералниот директор сега навистина мора да си замине?“.
Какви и да се дискусиите за индивидуалните кризи, ние живееме во медиумска култура на „лов на скалпови“.
А кога станува збор за наоѓањето замена за Дејви, зборовите на претседателот на Управниот одбор на Би-Би-Си, Самир Шах, ми се врежаа во глава.
„Ова не е лесно место за пополнување, навистина не е“, им рече тој на вработените на 11 ноември.
„И морам да бидам искрен, начинот на кој ние како земја ги напаѓаме луѓето навистина не е добар“.
Зошто некој би сакал да ја работи оваа работа ако ќе се соочи со тоа? Бараме многу од генералниот директор“.
Во право е.
Кој и да го наследи Дејви, ќе знае дека има мали шанси да остане „неповреден“.
Тројца од последните пет постојани генерални директори поднесоа оставка по скандали.
Едно лице ми рече: „Ако е така, бројот на луѓе кои се подготвени да ја завршат работата нема да биде голем“.
Иако сите редакции прават грешки, кога Би-Би-Си прави грешки, тоа често резултира со притисок врз нејзиниот главен уредник – генералниот директор.
Еден медиумски раководител ми рече дека обемот на резултатите генерирани од Би-Би-Си го оневозможува генералниот директор да биде целосно во тек со најновите информации, но „неизбежно во секој момент некој прави нешто навистина глупаво“.
На крајот на краиштата, тие грешки можат да го потонат генералниот директор бидејќи тој ја има крајната одговорност.
„И натаму најважната работа во британските медиуми“
Дејви добивал околу 530.000 фунти (околу 600.000 евра) годишно, но тоа било помалку отколку што би заработил водејќи голема комерцијална услуга.
Меѓутоа, за вистински кандидат, ова може да биде подеднакво привлечно време да се приклучи на Би-Би-Си, бидејќи започнуваат преговори со владата за нова кралска повелба, која ќе ја одреди нејзината иднина.
„Ова е тешко време за водење на Би-Би-Си, но и возбудливо“, вели Макс Голдбарт, меѓународен ТВ уредник на списанието „Deadline“, кое оваа недела објави за кризата во британската корпорација.
„Обновувањето на повелбата наскоро ќе се случи, критиките пристигнуваат од сите страни, но ако сте во можност да го протуркате ова, тогаш би можеле да бидете видени како личност што ја водеше Би-Би-Си низ тешки времиња во модерната ера на радиодифузија.“
Голдбарт вели дека тоа останува „најголемата работа во британското радиодифузија“.
„Тоа останува влијателна позиција што доаѓа со многу престиж… иако тој престиж веројатно се намалил во последните пет години.“
Голдбарт верува дека ќе има луѓе кои се подготвени да се борат.
Секако дека е така.
Но, група луѓе со вистинска комбинација на вештини е всушност повеќе како мал базен.
Улогата бара искуство во креативно лидерство, солидно разбирање на уредничките прашања, познавање на водење на голема администрација, политичка експертиза, искуство во комерцијални работи и разбирање на глобалната медиумска перспектива.
Нема многу (ако воопшто има) луѓе кои ги исполнуваат сите барања – поради што некои луѓе сметаат дека работата сега е преголема за едно лице.
Дури имаше и предлози за поделба на улогата.
Во рамките на Би-Би-Си, некои велат дека може да има еден лидер задолжен за програмата и стратегијата, и посебен главен уредник или заменик генерален директор одговорен за вести и актуелни настани.
Давањето на одговорноста за вестите и актуелните настани на некој друг, каде што се појавија многу од неодамнешните скандали на Би-Би-Си, би можела значително да ги зголеми шансите за преживување на генералниот директор.
Меѓутоа, мојот впечаток е дека Би-Би-Си работи токму со само едно лице на самиот врв како врвен надзорник.
Кој би можел да биде новиот генерален директор на Би-Би-Си?
Џеј Хант – Поранешна контролорка на Би-Би-Си 1, работеше како главна креативна директорка на Канал 4 и директорка на програми на Канал 5, а моментално е креативна директорка на Епл ( Aplle) во Европа
Алекс Мејхон – Неодамна ја напушти својата улога како генерален директор на Канал 4 за да стане главен извршен директор на Superstruct Entertainment
Шарлот Мур – Поранешната раководителка на содржини за Би-Би-Си ја напушти корпорацијата претходно оваа година за да стане главен извршен директор на продуцентската компанија Left Bank Pictures
Керолин Мекол – Поранешна извршна директорка на EasyJet, сега извршеан директорка на ITV
Кејт Филипс – Сегашна главна директорка за содржини на Би-Би-Си. Таа е веројатно главната фаворит меѓу луѓето во куќата
Ен Менса – Работела во Би-Би-Си и Скај и моментално е потпретседателка за содржини во Netflix.
Сер Марк Томпсон – поранешен директор на Би-Би-Си од 2004 до 2012 година. Оттогаш, тој се соочи со многу предизвици во САД како раководител на „Њујорк тајмс“ и „Си-Ен-Ен“.
Други можни кандидати се: шефот на „Би-Би-Си Студиос“, Том Фасел, извршната директорка на „Ол3Медиа“, Џејн Тартон, извршниот директор на „РТЕ“, Кевин Бакхарст, извршната директорка на „Скај“, Дана Стронг, и главниот директор за содржини на „Ченел“, Иан Кац.
Споменени се и поранешниот шеф на вестите на „Би-Би-Си“, Џејмс Хардинг, поранешниот претседател на „ИТВ“, Питер Базалгет, извршниот директор на „Вашингтон пост“, Вил Луис, ТВ-водителот и извршен директор Тревор Филипс и водителот Ендру Нил, како и водителите на „Би-Би-Си“, Ник Робинсон и Амол Раџан./МИА.
Извор: vecer.mk
